Hoe handig is het te laten zien wat je doet aan iemand die ver afstaat van de wijnhandel en alles wat daar omheen kronkelt. Zwager Michiel Goossens was de laatste vier dagen mijn chauffeur en tweede paar ogen en oren. Proeven om 11 uur 's ochtends sloeg de chauffeur helaas doch terecht over (ieder z'n vak...), maar de ogen en oren waren des te leerzamer. Niet omdat bijna alle wijn lekker was en hij dat beaamde, maar omdat hij l'esprit de travail' kon aanschouwen. De laatste avond hoorde ik opeens, 'jij zit in een niche Vleck' . Ja halleluja, dat wist ik nog niet. 'En die niche heeft een enorme energie en kracht, het lijkt wel of al deze mensen, wijnboeren, cavistes, eigenaren van wijnbarren, elkaar kennen. Voorbeeld. Diezelfde avond vroeg wijnmaker Bruno Duchène wat mijn naam ook al weer was. Na enig geMichiel ter Heide en het 'pardon hoe?' (mijn naam is voor de fransen onuitspreekbaar) zij ik maar weer Vleck. Waarop zijn liefje mij bijna om de hals viel, 'Ah Vleck!' riep ze, want ze was al in mijn nederige winkeltje in Amsterdam geweest, op aanraden van Arnaud Combier, het genie van Saint-Veran. Een vrouw die je in een gehucht in Zuid-Frankrijk ontmoet kent mijn winkel dus zo maar. En zwager fronste weer eens. Het lijkt wel of al deze mensen elkaar kennen of in ieder geval via via kennen. Die jonge jongen aan tafel deze avond, ik kon hem ook niet thuisbrengen tot hij vertelde dat hij in cave Auger, wellicht de beste wijnhandel ter wereld, werkte, en ja daar koop ik wel eens wat als ik in de buurt ben. Zodoende liggen de kaartjes van Vleck in Roquebrun en Banyuls, weet de medewerker van cave Auger waar hij vin nature liefhebbers heen moet sturen die in Nederland wonen, en verwijs ik mijn klanten door via dit blog of anderszins, naar de bars à vins, lieve of geniale wijnboeren en het restaurant met Castex, Lapierre en kornuiten op de kaart. En sta ik op laatste avond van deze ronde voor de zoveelste keer te discussiëren over boeren, stijlen, emoties in wijn of gewoon hoe goddelijke de 'Bulles' van Pascal Potaire zijn, met een onbekende maar ook weer een vertrouwde, deze eigenaar van 'le Xadic' in Banyuls (zie onder). En zo leeft en vibreert het, zoals mijn zwager constateerde, en gaan wij verder in Nederland met het verkopen van de enige en echte wijn, vinden wij, vin naturel natuurlijk.
